Hoakin – Čovek koji prkosi vremenu!

Jednu od zanimljvijih utakmica 14. kola španske La Lige u četvrtak će na Mestalji odigrati Valensija i Betis.

Nije to derbi španskog fudbala, nikada nije ni bio, ovi klubovi nemaju izražen rivalitet, ali postoji čovek koji ih duboko povezuje i zbog koga se njihovi mečevi prate sa posebnom pažnjom.

To je naravno neuništivi Hoakin Sančez, čovek koji sa 41 punom godinom i dalje igra za Betis i živa je legenda zeleno-belih, ali i čovek koji je svoje najbolje igračke godine proveo noseći dres Valensije.

Hoakin je dete Betisa, a za prvi tim ekipe iz Sevilje debitovao je davne 2000. godine. U prvom mandatu u Betisu je odigrao 218 utakmica, dao 32 gola, osvojio Kup Kralja 2005. godine, kada je Betis u finalu savladao Osasunu sa 2:1, i postao španski reprezentativac.

Bio je uzdanica Španije na Mundijalu 2002. godine, kada se od te reprezentacije puno očekivalo, a ona bila zaustavljenja u kontroverznom meču četvrtfinala protiv jednog od domaćina Južne Koreje posle slabijeg izvođenja penala. Hoakin je jedini promašio penal i postao tragičar, iako je njegova ekipa tokom regularnog dela meča bila drastično oštećena sudijskim odlukama.

Zanimljivo je da je on prvi ušao u nacionalni tim iz generacije koja će kasnije postati najslavnija u istoriji španskog fudbala i verovatno najdominantnija u istoriji svetskog reprezentativnog fudbala. Dres sa nacionalnim grbom nosio je 51 put, sve do 2007. godine, a onda doneo iznenađujuću odluku da se povuče. Na taj način je sebe eliminisao iz osvajanja Mundijala 2010. godine, te šampionata Evrope 2008. i 2012. godine, sa svojim ispisnicima Ćavijem, Pujolom, Kasiljasom, Toresom, Viljom, Inijestom, Ramosom, Fabregasom Marćenom...

Iako nije bio deo ovih uspeha, Hoakin je ipak ispisao svoju istoriju i ostavio neizbrisiv trag.

Hoakin je na svom vrhuncu prešao iz Betisa u Valensiju na leto 2006. godine, nakon Mundijala u Nemačkoj na kom je Španija ispala u osmini finala od kasnijeg finaliste Francuske. To je bilo njegovo poslednje veliko takmičenju u dresu Španije. Valensija je tada predstavljala silu na evropskom nivou, dve godine ranije je bila šampion Španije i pobednik Kupa UEFA, a dovođenjem Hoakina je probala da uspostavi dominaciju u Španiji i da pokuša da ode do kraja u Ligi šampiona, nakon izgubljenih finala 2000. i 2001. godine. Ništa se od toga nije ostvarilo, mada je Hoakin ostavio odličan utisak na Mestalji. Ostao je do 2011. godine, odigrao 158 mečeva, dao 18 golova i osvojio Kup Kralja 2008. godine. Valensija je tada u finalu pobedila Hetafe sa 3:1. U Valensiji u to vreme na krilima Hoakin i Visente, u napadu Vilja i Morijentes, iza Aimar, na sredini Baraha i Albelda, u odbrani Raul Albiol i Marćena… Nestvarno snažan sastav, koji ipak nije uradio ono što se od njega očekivalo, iako je igrao prelep fudbal.

Iz Valensije je prešao u Malagu, igrao tamo dve sezone i naravno bio deo tima koji je ostvario istorijski rezultat u Ligi šampiona, kada je 2013. godine dogurao do četvrtfinala u kom je nesrećno ispao od tada silne Borusije iz Dortmunda.

Potom je dve godine igrao za Fiorentinu i to mu je jedini period u karijeri van Španije, a 2015. se vratio kući u svoj Betis da završi karijeru. Ne da je nije završio, već je i dan danas jedan od lidera tima koji igra odlično u poslednje vreme i aktuelni je osvajač Kupa Kralja. U drugom mandatu u zeleno-belom dresu, za sada je upisao 210 nastupa i postigao 24 gola.

Sudbina se poigrala sa Hoakinom, Betisom i Valensijom prošle sezone, jer su se baš ova dva kluba krajem aprila susrela u finalu Kupa Kralja. Slavio je Betis posle boljeg izvođenja penala, Hoakin je bio jedan od strelaca sa bele tačke, pa je i svoj drugi boravak u Betisu zaokružio peharom u ovom takmičenju.

On je jedini je fudbaler u istoriji kluba koji ima dva osvojena trofeja, budući da Betis ne može da se pohvali da često stiže do pehara u bilo kom takmičenju. Klub je La Ligu osvojio 1935. godine, Kup prvi put 1977, a onda još 2005, i konačno u aprilu 2022, treći put. Razmak od 17 godina između dva trofeja, a oba puta je aktivni učesnik bio Hoakin... Legenda!

Poznata je i priča kada je nakon osvojenog Kupa 2005. godine Hoakin na svadbi imao neobičnog "gosta" - reč je upravo o trofeju osvojenom u najmasovnijem takmičenju.

Sa 40 godina i 276 dana postao je najstariji fudbaler koji je igrao u Kupu Kralja. Takođe, postao je igrač sa najdužim vremenskim razmakom između dva osvojena pehara - 6.160 dana. Prestigao je Paka Henta (5.915).

Betis je u drugom kolu grupne faze ovosezonske Lige Evrope savladao na svom terenu Ludogorec sa 3:2. Meč je odigran 16. septembra, drugi gol za špansku ekipu postigao je Hoakin i na taj način sa 41 godinom i 56 dana postao i zvanično najstariji igrač koji je postigao gol u ovom takmičenju.

Neverovatna karijera koja i dalje traje…