Danilovićevih 44 leta - Osvrt na jednu blistavu karijeru...
Autor: Darko Mitrović
sreda 26.02.2014.
12:28
Izvor: Sportske.net
Jedan od najboljih košarkaša naše zemlje svih vremena, Predrag Saša Danilović, rođen je na današnji dan pre 44 godine.
kkpartizan.rs
Povezane vesti
Uz rođendanske čestitke Daniloviću, prilika je da se podsetimo njegovog košarkaškog puta, kao i nekih nezaboravnih detalja iz karijere čoveka, koji će zauvek ostati upisan kao deo ''zlatnog doba'' košarke na ovom prostorima.
Predrag Danilović je rođen u Sarajevu, 1970. godine, a košarkom je počeo da se bavi u KK Bosna. Njegov ogromni talenat vrlo brzo je postao primećen, a kada su ga videli ljudi iz Partizana, odmah su poželeli da takvog bisera imaju u svojim redovima.
U toj nameri crno-beli su i uspeli, ali uz dosta bure. Bosna nije želela da se tako lako odrekne supertalentovanog košarkaša, ali upornost crno-belih i ogromna želja samog Danilovića da obuče crno-beli dres, bili su na kraju jači i on je 1988. godine došao u Partizan.
Ipak, Danilović je morao da pauzira narednih godinu dana, jer njegov dotadašnji klub nije želeo da mu izda ispisnicu, ali to nije omelo, niti usporilo njegov košarkaški napredak.
Saradnja sa Duškom Vujoševićem, koji je tada počinjao svoju trofejnu trenersku karijeru na klupi Partizana, vrlo brzo se pokazala uspešnom i Danilović je sve više postajao jedan od ključnih igrača sjajne generacije crno-belih u to vreme.
Prve trofeje sa Partizanom, Danilović je osvojio 1989. godine, u Kupu Jugoslavije, a onda i u (međunarodnom) Kupu Radivoja Koraća.
To je bio tek početak impresivnog trofejnog niza koji danas Danilović ima iza sebe.
Kruna njegovog boravka u Partizanu bila je, svakako titula šampiona Evrope iz Istanbula 1992. godine, a Danilović je, uz Sašu Đorđevića, bio najistaknutiji pojedinac te nezaboravne ekipe.
Naravno, kad je ostvario ciljeve u Partizanu, Danilović se otisnuo u inostranstvo, u ekipu Virtusa iz Bolonje, a pre nekoliko dana bili smo, po ko zna koji put, bili svedoci kakav trag je on ostavio i u ovom klubu, koji je odlučio da povuče Danilovićevu peticu, njemu u čast.
Trofeji su se nizali i u Italiji, a logičan korak u njegovoj daljoj karijeri bio je odlazak u NBA ligu 1995. godine, u ekipu Majamija, gde se zadržao do 1997, kada je prešao u Dalas.
Ipak, u Maveriksima se nije dugo zadržao, pa je ubrzo odlučio da se vrati u Bolonju, u ekipu koja tada nosi naziv Kinder, gde je 2000. godine i okončano karijeru, znatno ranije nego što se to očekivalo.
Tokom svih tih godina, Danilović je imao i nezaboravnu reprezentativnu karijeru. Već kao 19-godišnjak, bio je deo reprezentacije SRF Jugoslavije, koja je osvojila evropsko zlato, a onda to potvrdila i 1991.
Posle perioda sankcija, reprezentativni trofeji nastavili su da se nižu i sa nacionalnim timom tadašnje SR Jugoslavije, sa kojom je osvojio titulu prvaka Evrope 1995 (sećate se onog ''kucanja'' preko Sabonisa) i 1997, pa olimpijsko srebro 1998, kao i evropsku bronzu 1999. godine.
Po završetku igračke karijere, vratio se u svoj Partizan, koji i danas veoma uspešno vodi na mestu predsednika kluba.
U prilogu, da se podsetimo samo nekih trenutaka iz Danilovićeve blistave igračke karijere...
Predrag Danilović je rođen u Sarajevu, 1970. godine, a košarkom je počeo da se bavi u KK Bosna. Njegov ogromni talenat vrlo brzo je postao primećen, a kada su ga videli ljudi iz Partizana, odmah su poželeli da takvog bisera imaju u svojim redovima.
U toj nameri crno-beli su i uspeli, ali uz dosta bure. Bosna nije želela da se tako lako odrekne supertalentovanog košarkaša, ali upornost crno-belih i ogromna želja samog Danilovića da obuče crno-beli dres, bili su na kraju jači i on je 1988. godine došao u Partizan.
Ipak, Danilović je morao da pauzira narednih godinu dana, jer njegov dotadašnji klub nije želeo da mu izda ispisnicu, ali to nije omelo, niti usporilo njegov košarkaški napredak.
Saradnja sa Duškom Vujoševićem, koji je tada počinjao svoju trofejnu trenersku karijeru na klupi Partizana, vrlo brzo se pokazala uspešnom i Danilović je sve više postajao jedan od ključnih igrača sjajne generacije crno-belih u to vreme.
Prve trofeje sa Partizanom, Danilović je osvojio 1989. godine, u Kupu Jugoslavije, a onda i u (međunarodnom) Kupu Radivoja Koraća.
To je bio tek početak impresivnog trofejnog niza koji danas Danilović ima iza sebe.
Kruna njegovog boravka u Partizanu bila je, svakako titula šampiona Evrope iz Istanbula 1992. godine, a Danilović je, uz Sašu Đorđevića, bio najistaknutiji pojedinac te nezaboravne ekipe.
Naravno, kad je ostvario ciljeve u Partizanu, Danilović se otisnuo u inostranstvo, u ekipu Virtusa iz Bolonje, a pre nekoliko dana bili smo, po ko zna koji put, bili svedoci kakav trag je on ostavio i u ovom klubu, koji je odlučio da povuče Danilovićevu peticu, njemu u čast.
Trofeji su se nizali i u Italiji, a logičan korak u njegovoj daljoj karijeri bio je odlazak u NBA ligu 1995. godine, u ekipu Majamija, gde se zadržao do 1997, kada je prešao u Dalas.
Ipak, u Maveriksima se nije dugo zadržao, pa je ubrzo odlučio da se vrati u Bolonju, u ekipu koja tada nosi naziv Kinder, gde je 2000. godine i okončano karijeru, znatno ranije nego što se to očekivalo.
Tokom svih tih godina, Danilović je imao i nezaboravnu reprezentativnu karijeru. Već kao 19-godišnjak, bio je deo reprezentacije SRF Jugoslavije, koja je osvojila evropsko zlato, a onda to potvrdila i 1991.
Posle perioda sankcija, reprezentativni trofeji nastavili su da se nižu i sa nacionalnim timom tadašnje SR Jugoslavije, sa kojom je osvojio titulu prvaka Evrope 1995 (sećate se onog ''kucanja'' preko Sabonisa) i 1997, pa olimpijsko srebro 1998, kao i evropsku bronzu 1999. godine.
Po završetku igračke karijere, vratio se u svoj Partizan, koji i danas veoma uspešno vodi na mestu predsednika kluba.
U prilogu, da se podsetimo samo nekih trenutaka iz Danilovićeve blistave igračke karijere...
0 Komentara